Allahu akbar – Jott es jroß


Leev Lütt,

de Oore von de Welt send zenger'm 12. Juno op Persije jerichtet. Do wor do Präsedentewahl. Dachs drop hät de Wahlbehöhd plöck de alde Präsedent Mahmud Achmedinedjad zom Siejer usjerope. Weil dat äwwer so offesechtlech jefälscht wor, dat mr mem Knöppel draan föhle kunnt, jowet drop rechtich Zoff.

De ongerläjene Kandedate –vöredraan Hussein Mussawi– lahden Enspröch en. Dat Volk jeng op de Barrekade on hät vehemenz protesteeht. Wä sojet schomol meterlävt hät, weeß zo wat son Proteste föhre künne. Ech wor 1978/79 dobei als de Schah ussem Amp jejacht wohd. Äwwer do wor de Sittewazjon angersch. Domols hadden Reza Pahlevi mar de weltleche Machtapparat henger sech on nit de Jeeslechkeet. Dat Volk wohd landeswiet emmer wedder op't Nüe dörch Tonbandbotschafte von Ajatollah Chomeni, die en de Moscheë afjespillt wohde, opjewiejelt. Kinn Schanks för de Emperör.

Desmol marscheere die zosamme. Die wesse, wat op'm Speel steht. So hät och dä derziedije Schiïtebaas Ali Chameneï nit jezöjert, sinn tombe Anhänger dat Paradies ze verspreche, wenn denne beem Dropknöppele op de onjeleevde Protestante jet passeere wöhd. Dat Blatt kann sech nor noch dann wende, wenn et Ali Akbar Rafsandjani jelengt, de Wächterrot ömzestemme odder erjensjet passeeht, wat de Volkszorn op 120 brengt.


Nix för onjot. Bes nähste Woch.
Üere
Charle-Manes