Vörsecht: Feierdäch vörrus!


Leev Lütt,

mer stonnt wedder mol vör nem lange Wocheengk. De miehschde Lütt hannt tösche Jröndonnersdach on Poschdensdach frei. Sojet deht bei de Düsseldorwer Bevölkerong Panik uslöse. Enkoofspanik. So es de Endrock, de mer jewennt, wemmer jetz Läwensmeddelläde opsöhkt. Die send all brechend voll. De Lütt koofe wat de Kurantebüdel herjövt. Mr jewennt de Endrock, dat en Razjoneerong bevörstönd.

Ech hann deswäje nohjefracht. Äwwer alle Jeschäftches hannt jlövhaft kaweeht, dat se och för de Ziet nach Poschde noch jet för zom Verkoofe öwrich hädden. Dat jildet sowoll för de jroße Tiskaunter als och för kleene Tante-Emma-Lädches, Metzjereie on Bäckereie, Mahtbude on -ständ, jroße on kleene Feenkossjeschäfte, törkesche, japanesche on sönstije usländesche Spezjaletäteläde. Et es jenoch do! On de Buticke am Flochhafe, em Bahnhoff on en de Tankstelle hannt sojah fierdächs op.

Also kinn Panik, leev Lütt. Usjenomme villeecht bei Manes Meckenstock. Dä es nämmech voll am Ömtrecke. Vom Belker Bahnhoff zom Volksjahde. Jröndonnersdach well hä do sinne nüe Lade eröffne. Em alde Volksjahde-Restorang. So zomennes de Planong. Mer dröcke em de Duume, dat all de Hangkwerker, die do hütt noch met de Renoveerong zowächs send, rechziedich fähdich wehde. En däm Senn: Frohe Poschde för Üch all!


Nix för onjot. Bes nähste Woch.
Üere
Charle-Manes