Konstantinos Papadopoulos es Börjermeester von en jriechesche Kleenstadt. Eenes joden Dachs fährt hä zosamme met en städtesche Delejazjon zo Besöhk en de italjenesche Partnerstadt. Nochem offezjelle Projramm wöhd hä von sinnem italjenesche Kolläch Antonio Spajetti noh Huus enjelode. Dä wonnt en en tolle Villa met Park on Meerbleck. Wollstand öwerall. De ärme Hellene drop: "Alde Familljebesitz?" Antwoht von Signore Spajetti: "Enä, dat hann ech alles selvs baue losse." Dä Jrieche bass erstaunt: "Ech well jo nit nüjierich sinn, äwwer send de Jrondstöckspreise on de Baukoste hee denn so niddrich, datte dat von dinnem Börjermeesterjehalt häs bezahle könne?" Antonio steht op, mäht et Finster op on fröcht däm Papadopoulos: "Sühste de Bröck do dröwe? De EU hät ons Jeld jejowe för en zweesporije Bröck. Mer hannt ons hee op eene Fahrstriepe jeeinicht on de jeschrompte Bröck dann met en Ampelanlach versünn. Fonkzjoneeht. So hann ech mech dat Huus hee leeste künne."

Ee Johr drop kömmdet zom Jäjebesöhk. Nochem offezjelle Deel deht Papadopoulos sinne italjenesche Kolläch zo sech noh Huus enlade. Do kridden dä Spajetti äwwer et Staune. Dat war villeecht ne Kawenzmanns-Palast met Schwemmbad, Tennisplatz on en Riesejarasch voll met Nobelkarosse! Meddemangs en nem prächtije Olivehain! Usjestattet vom Allerfeen­ste. Natörlech froch dä Spajetti: "Alde Familljebesitz?" Antwoht von Papadopoulos: "Enä, dat hann ech alles selvs baue losse." Antonio drop: "Sach, wie hässe dat dann jeschafft? Send de Jrondstöckspreise on de Baukoste hee so niddrich, datte dat von dinnem schmale Börjermeesterjehalt häs bezahle könne? Konstantinos steht op, jeht zom Finster, zeecht noh drusse on fröcht: "Sühste de Bröck do dröwe?" "Enä!"