Leev Lütt,
alle zehn Johr treffe sech e paah alde Schollkamrade,
för öm Erenneronge uszetuusche on ne schöne Owend ze verbrenge.
Als se 20 wohden, trof sech dat Kreppke on rätselden eröm, wat se an dä Owend ongernämme sollden. Zoehsch wohden se sech nit eenich, äwwer dann sahden eene: „Lommer doch em Jasthoff „Aldes Forsthuus“ jonn. Die hannt do en nüe Disco. Do danzt de Bär on de Poss jeht aff!“ Jesaht … Jedonn …
Zehn Johr späder als se 30 wohden, trof sech dat Kreppke als widder on rätselden ernüüt eröm, wat se an dä Owend ongernämme sollden. Zoehsch wohden se sech nit eenich, äwwer dann sahden eene: „Lommer doch em Jasthoff „Aldes Forsthuus“ jonn. De Wehtsfrau on de Kellnerinne do send scharf on drare emmer deef usjeschneddene Blüskes!“ Jesaht … Jedonn …
Zehn Johr späder als se 40 wohden, trof sech dat Kreppke als widder on rätselden ernüüt eröm, wat se an dä Owend ongernämme sollden. Zoehsch wohden se sech nit eenich, äwwer dann sahden eene: „Lommer doch em Jasthoff „Aldes Forsthuus“ jonn. Die hannt en schöne Käjelbahn. Do kömmer en rohije Kurel scheewe!“ Jesaht … Jedonn …
Zehn Johr späder als se 50 wohden, trof sech dat Kreppke als widder on rätselden ernüüt eröm, wat se an dä Owend ongernämme sollden. Zoehsch wohden se sech nit eenich, äwwer dann sahden eene: „Lommer doch em Jasthoff „Aldes Forsthuus“ jonn. Do kammer jot esse, on die hannt och e paah leckere Dröpkes op de Wingkaht!“ Jesaht … Jedonn …
Zehn Johr späder als se 60 wohden, trof sech dat Kreppke als widder on rätselden ernüüt eröm, wat se an dä Owend ongernämme sollden. Zoehsch wohden se sech nit eenich, äwwer dann sahden eene: „Lommer doch em Jasthoff „Aldes Forsthuus“ jonn. Do esset rohich, on et wöhd och nit jequalmt!“ Jesaht … Jedonn …
Zehn Johr späder als se 70 wohden, trof sech dat Kreppke als widder on rätselden ernüüt eröm, wat se an dä Owend ongernämme sollden. Zoehsch wohden se sech nit eenich, äwwer dann sahden eene: „Lommer doch em Jasthoff „Aldes Forsthuus“ jonn. Do es alles rollstohljängich, on die hannt och ne Opzoch!“ Jesaht … Jedonn …
Zehn Johr späder als se 80 wohden, trof sech dat Kreppke als widder on rätselden ernüüt eröm, wat se an dä Owend ongernämme sollden. Zoehsch wohden se sech nit eenich, äwwer dann sahden eene: „Lommer doch em Jasthoff „Aldes Forsthuus“ jonn…“
Antwohdet ne angere: „Jode Idee! Do wore mer noch nie…“
Nix för onjot.
Üere
Charle-Manes |