Dem Scheffer sinne Hongk si Kahmenat

En wahre Jeschecht

Fröher wohde de Schleppkähn (Aaks) op de Ruhr noch jetriedelt. Von Möllem noh Ruhrort on zoröck. Minne Uröhm Drickes wor Baas op sonne Kahn.

Eenes joden Dachs kom hä wäjens nem Familljefess op Besöhk. Zo minn Jroß. De janze Bajasch wor schonn versammelt. Uröhm Drickes kom op Kröcke on met Jips öm de rähde Foß. De janze Familiich stung sofott öm em eröm on wollt wesse, wat passeht wör. Minne Jroß luurden op de Jips on frochden: "Drickes, wie hässe dat dann als widder jemaht?"

Dä äwwer drockst heröm; kunnt dann äwwer doch noch zo en Antwoht öwerredet wehde.

"Jo", sahden hä, "dann well ech Üch dat mol verzälle. Ehr wesst jo dat ech ne Moses, also ne Scheffshongk, jenau jesaht ne Spetz, op de Aak hann."

"On de hät Dech ent Been jebesse?", röpt de Tant on feng an ze Lache.

"Enä, hörens op ze Lache, annesons verzäll ech nit wieder. Also ech hadden mech opm Hähd en lecker Kahmenat en de Pann jehaue".

"On dobei es däm ärme Drickes de schwiere Pann en de Kombüs op dr Foß jefalle", sahden de Oma.

"Nä, nä, dat nit. Ech wollt de Kahmenat tirekt us de Pann verkimmele. Äwwer dat jeng nit, weil dat noch zo heeß wor. Deswäje hadden ech de Pann met de Kahmenat zom Afköhle vör de Kajüt opm Bodem afjestellt."

"On dann beste öwer de Pann jefalle?" frochden Kleen-Manes.

"Nä, nä, dä Moses, dä verdammichte Köter leef emmer öm de Pann eröm met dem leckere Kahmenat. Ofwoll ech emmer fies opjepass hann, hät he trotzdäm noh de Kahmenat jeschnapp. Do hann ech däm äwwer kräftich en de Fott jetrode."

"Äwwer Drickes, dovon kammer sech doch kinne Foß breche. Dat jöwet nit!", reef de Opa.

"Nä, wahdens bes ech zo Engk verzällt hann", säht drop dä Drickes. "En de Momang, wo ech dem Moses en de Fott jetrode hann, ben ech opjewacht. Ech loch noch en de Kajütt on hadden em Droom vör de Plafong, dat es de böwere Deck vom Schlopschrank, jetrode! So esset passeeht!"

 

Opnoteeht von Hoffmänns Charly us Möllem on DummeklemmerCity

 

Henwies:
Jeschlope wohd op de Aaks fröher en nem kleene Kabuff. Dat wor so niddrich,
dat mr sech do nor ren- on widder rusrolle kunnt, wemmer sech henläje odder opstonn wollt.